“Tante Anja waarom heeft u geen kinderen genomen?”

Uhm…. Hoe bedoel je?

“Nou, u houdt toch zo van kinderen en u wilt ze toch graag?”

Ja klopt (au au….)

“Waarom neemt u dan niet gewoon in uw ééntje een kind, dat kan toch ook? “

Deze vraag riep heel veel naar boven en ik ga hier mijn antwoord geven zoals ik dat aan mijn nichtje deed. Ook vanwege de documentaire die deze week uitgezonden is met dit thema als onderwerp.

Om te beginnen “neem” je geen kinderen maar “krijg” je kinderen en zie ik dat als een geschenk van God. Ik zou heel graag kinderen willen maar dan alleen in een huwelijksrelatie zoals dat door God bedoelt en omschreven wordt in de Bijbel. Er zijn – helaas – al zoveel gebroken gezinnen op dit moment, door welke oorzaak ook. Scheidingen, overlijden van één van de ouders, enz. Dat is de realiteit waar we mee te maken hebben. Ik kan en wil daar, door in mijn ééntje, een kind te “nemen” niet aan meewerken. Op voorhand zou ik dan een kind een vader (gezin) onthouden en een gebroken gezin starten.

Hoeveel gemis er soms ook is, geen man, geen kinderen en ook geen kleinkinderen. Deze keuze heb ik gemaakt en die zou ik zó weer maken. Als ik heel eerlijk ben, is het toen helemaal geen bewuste keus geweest. Want vroeger was dat helemaal geen optie. Het was in mijn tijd: je trouwde en je kreeg kinderen of … je trouwde niet en bleef alleen. Alle opties die er vandaag aan de dag zijn, zijn veel uitgebreider en daardoor –naar mijn bescheiden mening- ook veel complexer. Of moet ik vragend zeggen: deze tijd is een tijd van: wat IK wil dat neem ik. Linksom of rechtsom.

De vraag werd me nu gesteld en nu antwoordde ik bewust en wel overdacht en sta ik achter mijn beslissing die ik met terugwerkende kracht weer zó zou nemen. Met de blijvende pijn in mijn hart en ziel.

“Dus u kiest dan zelf voor verdriet?!”

Nee, zo zie ik dat niet. Ik geloof in God en het huwelijk als basis voor een gezin en dat houdt voor mij nu in: géén eigen kind(eren). Dát is wel een keuze! Met vallen en opstaan, een lach en een traan. Want het leven is niet maakbaar zoals ik dat altijd zou willen.


Hoop