Onzekerheid
Het begin van deze brug die "verdwijnt" in de horizon ...
wát is daar achter? IS er wel iets?
Dit beeld bracht mij terug in de tijd én reikte mij de toekomst aan in het nú van mijn leven.
Na mijn borstkanker (behandeling) kreeg ik het advies om te gaan wandelen. Zo NIET mijn ding!
Inmiddels ben ik bijna een wandelfanaat omdat ik zoveel zie en dan mijn hersens direct in de mijmer en schrijfstand gaan.
Zo ook bij dit moment:
Ik zag de brug verdwijnen in het niets en dacht dus: zo is het nu ook nog steeds Niet weten wat er komt en wát als .... Ik heb de volgende stappen gezet en ik ben de brug een klein stukje opgegaan en zag het volgende:
Ik zag wat schaduwen en een klein stukje weg. Er was dus meer, mijn weg verdween niet in de lucht :-) Ja er zijn nog wel wat schaduwen.
Ik liep verder en toen zag ik nóg meer
Hoe verder ik liep hoe meer zicht ik kreeg op de weg voor mij. De schaduwen worden minder maar zullen niet verdwijnen. Als je tenminste "schaduwen" als "zorgen" ziet in deze mijmering. Maar de weg is ruimer en groter. Dus ja, ik blijf op weg gaan met af en toe een rustmoment en ik hoop dat ik de rustmomenten voortaan OP de brug kan nemen en niet onderaan de brug.
Ik ben dankbaar dat God mij bij mijn hand neemt op Zijn weg en mij door de dagelijkse dingen in de natuur laat zien wie Hij voor mij wil zijn. In de Bijbel zegt Hij dat Hij een lamp voor mijn voet is als ik in het donker loop en de natuur is voor mij een 2e bijbel geworden.